Beloofd is beloofd. En dus wil founder Dorien je deze week meenemen in het proces hoe zij haar Bossy Planner invult. Tot iemand – we mogen geen namen noemen – daar een stokje voor steekt. Of hoe deze Bossy Story en Doriens planning plots een heel andere wending krijgen.
Geen leuke extra
De Bossy Planner is niet zo maar een leuke extra die je bij je Bossy Paper krijgt. Nee, het is een weloverwogen paper goodie met een duidelijk doel. Als ondernemer (en ook als mama) kan ik me vaak verliezen in de details. Op zo’n momenten gaat het grote plaatje compleet aan me voorbij. Hierdoor worden timings krap en planningen bij momenten propvol. In 2025 wil ik het anders. En dus creëerden we een overzicht dat niet alleen mooi oogt, maar je ook in één oogopslag vertelt hoe de zaken ervoor staan. Dankzij de handige check-in bij het begin van elke maand, wordt de essentie (weer) duidelijk. De review aan het einde zorgt op zijn beurt voor een handige samenvatting.
Terugblik
De eerste maand van 2025 – die bij momenten wel 365 dagen leek te duren – zit erop. Ik wilde veel, maar kwam niet ver. Met een nieuwe ingreep op de planning mid januari stonden de afgelopen weken (weer) in teken van herstel. Gelukkig was team Bossy goed gebriefd en lagen de grote lijnen voor Q1 en Q2 al vast. Net voor mijn operatie pikte ik nog de boekvoorstelling van ‘Verdikke’ mee, van Heleen Bewuce. Haar boek kreeg meteen een plekje op planner in de kolom ‘wishlist’. Ook Heleen zelf kwam op de lijst terecht onder ‘mensen die je wil ontmoeten’. En jawel, in februari gaan we een koffietje drinken! Het voorlaatste boek uit de reeks ‘De zeven zussen’ (we listen, we don’t judge) las ik afgelopen maand uit. De opvolger staat al op mijn wishlist voor deze maand. Daarnaast kijk ik uit naar mijn koffie met Ann-Sophie van The O.C. en een wel heel speciaal verjaardagsfeestje. Maar het allerleukste in februari? Dat is iets wissen uit mijn agenda. Niet zomaar een afspraak waar ik onderuit wil, maar wel eentje die uiteindelijk overbodig is. Tijdens de operatie werd ook mijn poortkatheter verwijderd. Halleluja! De driemaandelijkse spoelafspraken – die vijf minuten duren, maar waarvoor je wel een halve dag aan huis gekluisterd bent omdat je niet weet wanneer de verpleegster langskomt – zijn vanaf nu verleden tijd.
Ze zeggen altijd dat je geen belangrijke beslissingen mag nemen wanneer je net onder narcose bent geweest, maar de onderhandelingsmarge, hun geduld en mijn vechtlust was op.
(On)rustige maand
Wat februari betreft zijn de doelen duidelijk: ik neem verplichte rust, team Bossy werkt ondertussen aan de tweede Bossy Paper. Op mijn wishlist prijken meer boeken dan plekken om te bezoeken of mensen om te ontmoeten en dat is oké. Het gaat een relatief rustige maand worden. Tot iemand – ik mag geen namen noemen – daar een stokje voor steekt. Alsof het afgelopen anderhalf jaar nog niet stresserend genoeg was, speelde er op juridisch vlak ook een en ander. Hoewel ik het verhaal van de daken wil schreeuwen, mag ik er niet veel over zeggen. Of beter: niets, want dat staat zo in de overeenkomst die ik moest ondertekenen. Dat ondertekenen gebeurde trouwens op de dag van de operatie. Ze zeggen altijd dat je geen belangrijke beslissingen mag nemen wanneer je net onder narcose bent geweest, maar de onderhandelingsmarge, hun geduld en mijn vechtlust was op. Wat de tegenpartij en ik overeengekomen zijn, blijft onder ons, maar wat dat voor jou betekent, vertel ik je graag snel. Het goede nieuws is dat jij er wél baat bij hebt, en Bossy op lange termijn hopelijk ook.
Ik weet dat ik het je al veel heb gevraagd de afgelopen tijd, maar ik vraag het je nog eens: blijf nog even, Bossy heeft je nodig!
Beeld: Laurence Uvin
