Stefanie, in ons vorige interview vertelde je dat je jouw fotografie combineert met je passieproject STILL. Wil je ons iets meer vertellen over het project?
Als zwemmer kan ik uren kijken naar hoe water beweegt. Water is nooit hetzelfde, en dat fascineert me als fotograaf. Wanneer ik met mijn toestel in of rond het water ben, hoor ik niets. Er is stilte, zowel in mijn omgeving als in mijn hoofd. Met STILL combineer ik mijn liefde voor analoge fotografie en water. Ik vergroot niet alleen dat unieke moment in het water met een foto, maar ook een stilte die nooit meer terugkomt. Ik heb lang gezocht naar een naam voor mijn project. Plots kwam het idee van STILL binnengewaaid en was een andere naam bedenken niet meer aan de orde. De naam heeft meerdere lagen: het staat voor stilstand, maar ook voor een fragment uit een film. Het is een moment dat je vastlegt en pauzeert. Alles wordt rustiger wanneer ik aan het water zit. Een interessante contradictie, want in tegenstelling tot de rust in mijn hoofd, beweegt water altijd. Kijk zelf eens een uur, kwartier of tien minuten naar water. Je wordt er alleen maar stil van, terwijl het voortdurend verder beweegt. Ik vind die antithese zo interessant. Het is bijna een eenheid of cocon op zichzelf.