Wanneer deed je laatst nog eens iets voor het eerst? Op zoek naar nieuwe ervaringen lanceerden we de rubriek Yes Woman. Intern Dewy waagde zichzelf aan een workshop dansmeditatie. 

Wat is dansmeditatie?

Je lichaam omarmen door het op een vrije manier te laten bewegen. Niet denken, gewoon bewegen. Dat is wat dansmeditatie zo speciaal maakt. Cynthia Verpoorten van Allround Zen Therapy creëerde deze vorm van mediteren door haar passie voor mindfulness en haar achtergrond als danseres te combineren. Het doel van haar workshops is het lichaam te laten uitspreken wat het wil uitspreken en de gedachten stil te houden. En nee, je hoeft niet te kunnen dansen. Iedereen is welkom.

Voor de workshop: druk en bedrukt

Ik probeerde al verschillende vormen van meditatie, maar zonder effect. Stilzitten is niets voor mij, mijn gedachten op nul zetten al helemaal niet. Ik bleef maar gaan en mijn agenda puilde uit. De nood om even stil te staan, was hoger dan ooit…

Tijdens de workshop: tranen en opluchting op de dansvloer

Vrijdagavond 19 uur. Ik was klaar voor mijn eerste workshop dansmeditatie. Bij aankomst werd ons gevraagd smartphones en spullen in een andere ruimte te leggen. Pas toen besefte ik hoeveel belang ik hecht aan bereikbaar zijn. Ik voelde me ongemakkelijk bij het idee dat ik niet beschikbaar was voor mijn werkgevers en stagebegeleiders, ook al was het weekend officieel  begonnen. Met een ongemakkelijk en onbereikbaar gevoel nam ik plaats op mijn yogamat.

De eerste minuten vreesde ik voor een zoveelste mislukte poging mediteren, maar de muziek bracht me stilaan tot rust.

Een knus groepje van vier, met meer ben je niet tijdens een workshop dansmeditatie. Dit doet Cynthia zodat elke deelnemer zich comfortabel voelt. We startten in een cirkel, iedereen op een eigen matje. Cynthia vroeg ons om onze ogen te sluiten en onze gedachten op nul te zetten. Dat lukte me natuurlijk niet, overthinking is namelijk een van mijn specialiteiten. De eerste minuten vreesde ik voor een zoveelste mislukte meditatiepoging, maar de muziek bracht me stilaan tot rust. 

Ook tijdens de workshop: bewegen zonder gedachten 

Met onze rug naar elkaar werden we gevraagd de ruimte te observeren en analyseren. Ik keek recht op een rieten scherm. De textuur van het riet deed me denken aan de golven van de muziek. Zo poëtisch analyseerde ik een object nog nooit. Zonder na te denken bewogen mijn armen als de golven van de zee. Ik bleef dit een hele tijd doen en voelde de hoogtes en laagtes die op dat moment in mijn leven aanwezig waren langzaam samenvloeiden tot één groot gevoel van kalmte. Een nieuw gevoel voor mij, want ik ben nooit kalm. (lacht)

Alle stress en twijfels die deze generaal Overthinking de laatste maanden had opgestapeld, stroomden in tranen over mijn wangen op de dansvloer.

Daarna stonden we langzaamaan recht, maar nog steeds met onze rug naar elkaar. De focus op ons eigen lichaam. De muziek veranderde heel subtiel van ritme en mijn lichaam volgde. Ik besefte dat mijn buikgevoel de leiding had. Opvallend, want normaal nemen mijn gedachten de overhand. Ze willen meestal de controle hebben, mij twijfels geven en angstig laten voelen. Tijdens deze dansmeditatie kregen ze niet één keer de kans. Heerlijk! 

Tijdens het einde van de workshop: een golf tranen van verlossing

De diepste kern van mijn emoties werd tijdens deze workshop geraakt. Alle stress en twijfels die deze generaal Overthinking de laatste maanden had opgestapeld, stroomden in tranen over mijn wangen op de dansvloer. Ik voelde opluchting en emoties, zonder schaamte. Ik ervaarde fierheid, trots op mezelf dat ik deze stap nam en fier op mijn lichaam dat het dit moment omarmde. Ik volgde wat mijn buikgevoel me vertelde. Dansen met de focus op de binnenkant van de beweging, niet op de buitenkant. Ik wilde er niet elegant of professioneel uitzien, ik wilde gewoon bewegen. Eender welke beweging die goed voelde voor mijn lichaam, kwam eruit.

In de laatste fase van het proces moesten we onszelf voorstellen dat alles rondom ons een wit canvas was. Dat kleurden we in met bewegingen van verschillende lichaamsdelen. De kleuren die je koos kon je linken aan een emotie of herinnering. Er kwamen opnieuw veel gevoelens naar buiten. Moest het écht een canvas geweest zijn, dan hadden mijn tranen de kleuren doen uitlopen. Die gedachte vond ik zo interessant. 

Na de workshop: een ongekend gevoel van opluchting

Het nummer ‘Uptown funk’ van Bruno Mars sloot de sessie af. We keken alle vier naar elkaar en begrepen wat we voelden. Dit slotliedje pepte ons opnieuw op. We namen nog even een momentje om onze mening over de workshop te delen. Dé rode draad? Het was voor ons allemaal een overduidelijk succes. Opgelucht nam ik mijn spullen bij elkaar. De zes ongelezen berichten die op mijn scherm verschenen, nadat ik mijn gsm weer ontgrendelde, bleven ongeopend tot maandagochtend. 

Doe ik deze Yes Woman nog eens opnieuw?

Yes, yes, yes! Ik kan niet benadrukken hoeveel deugd deze dansmeditatie me deed. Ik heb mijn manier van mindfulness gevonden. Het is een vorm van mediteren die ik niet wekelijks zou aankunnen. Toch mag je me binnenkort een een keertje per maand of elke twee maanden op deze dansvloer verwachten. 

Wil jij je wagen aan deze unieke vorm van meditatie? Schrijf je in voor een workshop via info@allroundzentherapy.com. Laat ons weten via Instagram wat je ervan vond!

Beeld: Vino Li via Unsplash