Hoe blijf je relevant in een snel veranderende wereld? Het is een vraag die veel ondernemers bezighoudt. Fotografe Stefanie Faveere zag haar sector volledig transformeren met de overgang van analoge naar digitale beelden. Ontdek hoe zij haar eigen ritme vindt en hoe haar werk een ode is aan zowel beweging als stilte.

Stefanie, waar begint je ondernemersverhaal?
Al heel vroeg wist ik dat mijn werk ooit in magazines zou verschijnen. Blijkbaar had ik die droom al op jonge leeftijd uitgesproken. Terwijl leeftijdsgenoten jongerenmagazines kochten, bladerde ik door interieurbladen. Volgens mijn moeder zei ik toen al dat mijn naam ooit onder een reportage zou staan. Uiteraard waagde ik als jonge student mijn kans voor een fotografieopleiding. Het was een grote schok toen ik hoorde dat ik niet geslaagd was voor het ingangsexamen. De docenten zagen mijn potentieel, maar vonden me destijds te speels. Achteraf kan ik me daar zeker in vinden. Ik besloot voluit te gaan voor mijn andere passie: interieurvormgeving. Kort daarna pikte ik de draad weer op en startte een fotografieopleiding aan de academie. Tijdens die periode deed ik verschillende jobs om mijn passie te financieren. Ik assisteerde andere fotografen zoals Bart Van Leuven en Studio Verne. Als jonge fotograaf vond ik die ervaring fantastisch. In die tijd trok ik met een vriendin naar Ibiza. Gewapend met mijn fototoestel maakte ik beelden voor een reportagereeks die ik in een magazine wilde publiceren.
En? Is dat gelukt?
Na de reis stapte ik zelf naar de hoofdredactrice van een interieurblad. Ze vroeg me om drie voorbeelden. Als die goed genoeg waren, zouden ze in het blad verschijnen. Anders kreeg ik feedback. Die kans vergeet ik nooit. Ik zie mezelf daar nog staan, als groene fotograaf met een bibberende stem. (lacht) Tot op de dag van vandaag ben ik enorm dankbaar voor dat moment. Het betekende de start van mijn carrière. Trouwens, die aanpak werkt nog steeds. Mijn grootste en belangrijkste klanten? Die haalde ik binnen door er zelf naartoe te stappen.
Met welke woorden zou je jouw stijl omschrijven?
Ik vind dat de moeilijkste vraag die er is. Ik breng heel graag schoonheid naar voren, maar niet louter schoonheid. Volgens mij heeft elke plek en ieder persoon iets moois. Zelf heb ik een grote liefde voor licht. Misschien omdat ik een zomerkind ben. (lacht) Verder fotografeer ik vooral architectuur, interieur, lifestyle en persoonlijke of brandingportretten.
stefanie faveere
© STEFANIE FAVEERE

“In mijn sector gaat alles sneller. Daardoor voel ik steeds meer de drang naar stilte en traagheid.”

– Stefanie

Je hebt meer dan twintig jaar ervaring. Hoe heb jij de fotografie-industrie zien veranderen?
Alles gaat nu veel sneller, waardoor je minder tijd krijgt om je werk te pitchen. Tegenwoordig zijn er veel meer fotografen. Ik denk dat de overgang van analoog naar digitaal daarin een rol speelt. De grote aanpassing van analoog naar digitaal vond ik pittig. Het voelde alsof we allemaal voor de leeuwen werden gegooid. De eerste versie van Photoshop bracht veel vragen met zich mee. Hoe werkt dit programma? Hoe bewerk ik beelden? En wat doe ik met een digitaal fototoestel? Digitale fotografie is veel toegankelijker waardoor de drempel voor creatievelingen lager is. Het analoge proces is volledig anders. Bij analoge fotografie gaat alles trager. Ik zou het bijna een ambacht durven noemen. Je moet veel meer kennis hebben over licht. Maak je een fout? Dan kan je het achteraf niet snel bewerken. De ontwikkeling van zo’n beeld vraagt niet alleen meer tijd, het is ook duur. Als klant moet je veel meer vertrouwen hebben in de fotograaf. Je kan niet meteen op een scherm zien wat het resultaat is. Dat vraagt geduld en vertrouwen van beide partijen. (lacht) Ik ben blij dat ik mijn kennis over analogie fotografie en licht kan combineren met de digitale tools. The best of both worlds!
Hoe blijf je relevant in zo’n snel veranderende wereld?
Dat vind ik een lastig evenwicht. Soms raak ik er zenuwachtig van, andere keren ga ik meer mee met de flow. Ik besef ook dat ik nooit zal denken en werken zoals de nieuwe generatie fotografen. Ik ben in een ander tijdperk begonnen, maar dat is niet erg. Integendeel, ik vind het boeiend om te zien hoe jongere fotografen denken. Interacties met anderen in het vak zijn van onschatbare waarde. Ik denk dat je relevant blijft door goed te luisteren naar klanten, collega’s en je omgeving. Luisteren is essentieel. Wat is het verhaal van de klant? Waarom kiezen ze voor een bepaalde beeldtaal? Sommige klanten tonen enthousiast hun Pinterestbord met beelden, maar ik wil vooral weten wat hun verhaal is.
atwork @stefaniefaveere 0002
© STEFANIE FAVEERE

“Ik geniet van de creatieve energie, maar ook van een vlakke hiërarchie bij het team op een set.”

– Stefanie

Wanneer is een shoot voor jou geslaagd?
Ik geniet van de creatieve energie, maar ook van een vlakke hiërarchie bij het team op een set. Niet één iemand die alles bepaalt of een strikt omlijnd plan met talloze callsheets. Geef mij maar een goede sfeer en een team dat samenwerkt om het beste resultaat te behalen. Ik hou van zulke momenten vol verbinding en creativiteit. Daarna kruip ik graag terug in mijn bubbel om de beelden te verwerken. Als ik tevreden klanten heb en trots ben op het eindresultaat, denk ik alleen maar: wat een zalige job heb ik toch.
Vind je die connectie met anderen het fijnste aan shoots?
Dat is zeker een van de pluspunten. Wat ik ook waardeer, is het onverwachte aspect dat bij fotografie hoort. Als ik op een shoot aankom, moet ik eerst voelen hoe we alles gaan organiseren. Wat zijn de mooie plekjes? Hoe valt het licht? Vaak begint het met één goede hoek. Naarmate de shoot vordert, groeit de creatieve energie. Heerlijk, toch? Ik laad echt op van zulke spontane momenten. Een zonsopgang vastleggen tijdens een buitenlandse shoot voor het nieuwe boek van Martine Prenen? Mijn fototoestel en ik staan al klaar.
Hoe bewaar jij je creatieve energie in snelle tijden?
Een wandeling met mijn hond helpt enorm. Mijn gedachten dwalen af en creatieve ideeën komen vanzelf terug. Daarnaast krijg ik energie van nieuwe projecten. In mijn sector gaat alles sneller, maar dat versterkt net mijn drang naar stilte en traagheid. Onlangs vond ik mijn eerste fototoestel terug, een tweedehands Nikon van dertig jaar geleden. Met een filmrolletje en een omgeving vol water had ik alles wat ik nodig had voor mijn eerste persoonlijke werk. Dat werk is uitgegroeid tot een passieproject.
Vertel meer.
Als zwemmer kan ik uren kijken naar hoe water beweegt. Water is nooit hetzelfde. Dat fascineert me als fotograaf. Wanneer ik met mijn toestel in het water ben, hoor ik niets. Er is stilte, zowel in mijn omgeving als in mijn hoofd. Met STILL combineer ik mijn liefde voor analoge fotografie en water. De naam heeft meerdere lagen: het staat voor stilstand, maar ook voor een fragment uit een film. Het is een moment dat je vastlegt en pauzeert. Elke print heeft een ander formaat. Eén klik is één locatie en één uniek moment. Soms zijn tien mensen geïnteresseerd in hetzelfde werk, maar ik kies bewust voor uniciteit. Met deze prints haal je een moment in huis dat nooit meer terugkomt en toch voor altijd blijft.

Benieuwd naar meer? Volgende maand vertelt Stefanie meer over haar passieproject en aankomende expositie. Volg Stefanie via Instagram voor meer details.

Beeld: Stefanie Faveere