2019 zit er voor de helft op. Er zijn zes maanden voorbij (gevlogen) en er staan er nog evenveel te wachten om ingevuld te worden. Het leuke: je kan de rest van het jaar nog helemaal naar je hand zetten. Maar niet zonder eerst even terug te blikken op de hoogte- én dieptepunten die passeerden.

Een ver verleden

Het leek alsof het gisteren was dat ik voor het eerst wakker werd en constateerde: ‘Dit jaar krijgen N. en ik een kindje.’ Dat was op 1 januari van dit jaar. Ondertussen zijn we zes maand en enkele kilo’s verder. De gedachte is me niet meer vreemd en die eerste maand van het jaar, waarin ik vooral misselijk en moe was, lijkt ondertussen en ver verleden. Net zoals alles wat daarop volgde. Valt dit onder de noemer zwangerschapsdementie, of moet ik dringend mijn reflectieskills bijschaven?

Baas over mijn agenda

Vooruitblikken gaat vlot. Elke maand vul ik netjes Bossy’s template in met drie doelen die ik zowel op professioneel vlak als privé wil behalen. Dit moment zorgt ervoor dat ik bewust stilsta bij de dertig (of eenendertig) dagen die ik helemaal zelf mag invullen. Eens de maand bezig is, durft mijn bewustzijn wel eens in te dommelen. Dan ben ik niet langer baas over mijn agenda en laat ik me leiden door alles wat op me afkomt. Hoog tijd om het heft – en in dit geval mijn agenda – terug in eigen handen te nemen.

stil-flRm0z3MEoA-unsplash
© STIL

“In het voorjaar werd ik genomineerd voor de Londense Wintrade Awards. Ik was razend enthousiast maar deed er verder niets mee.”

Nee zeggen tegen een nominatie

In juni had ik plots een weekje vrij. Geen vakantie ofzo, maar wel een blanco week in mijn agenda. De reden? In het voorjaar werd ik genomineerd voor de Londense Wintrade Awards in de categorie Women in Media. Ik was razend enthousiast – wat een eer ook! – maar deed er verder niets mee. De lancering van Bossy Magazine SS19 stond voor de deur en dat was mijn prioriteit. Wel had ik de laatste week van juni geblokkeerd om richting Londen te trekken. Tot ik mijzelf de simpele vraag stelde: waarom? Het is namelijk niet omdat ik genomineerd ben, dat dit voor mij het ideale moment is om naar Londen te gaan. Ik zou er – naast vriendinnen bezoeken – ongetwijfeld interessante contacten leggen die me helpen bij het internationaliseren van mijn merk, maar ook dat is – hoe aanlokkelijk het ook klinkt – nu geen prioriteit. Bovendien past een hectische week Londen, met veel wandelen, vroeg opstaan en laat gaan slapen, niet in mijn huidig ritme. Mijn bed en ik ontmoeten elkaar tegenwoordig steeds vroeger op de avond…

Gedaan met rondzwevende taken

Door bewust te kiezen om niét te gaan, kreeg ik plots veertig werkuren cadeau. Ik werkte aan Bossy Magazine FW19/20, liet Sofie – Bossy’s nieuwste kracht – opstarten en bedacht een takensysteem voor mezelf waardoor ik nooit nog het gevoel heb dat er nog tientallen zaken in de lucht zweven. Benieuwd? Het is heel simpel hoor. Telkens er iets in mij opkomt, plan ik de taak meteen op het gepaste moment in in mijn agenda of zet ik het op Sofie’s to-dolijst. Is de taak dringend en belangrijk, dan plan ik ‘m zo snel mogelijk in. Moet er eerder iets belangrijk gebeuren dat niet dringend is, dan kan de uitvoering gerust enkele weken wachten.

Tijd voor actie

Dat ik niet elke maand veertig uur cadeau krijg, besef ik best. Maar die week heeft echt mijn ogen geopend. Daarom hou ik vanaf nu één halve dag per week vrij. Op zo’n ‘vrije namiddag’ wil ik kijken wat er goed ging die week en wat niet. Eén keer per maand zie ik het grootster en evalueer ik de afgelopen dertig dagen. Dit doe ik zowel privé als professioneel. Want hoe je het ook draait of keert: ondernemen is vallen en telkens opnieuw een inventieve manier zoeken om op te staan. Met dit artikel in het achterhoofd maakte ik een terugblik op de afgelopen zes maanden én ben ik opnieuw in mijn ‘One line a day’ journal begonnen.

Heb jij nood aan reflectie, op dagelijkse, wekelijkse of maandelijkse basis? Hierbij enkele vragen die je jezelf kan stellen:

  1. Welke drie zaken heb ik vandaag/deze week/deze maand bereikt?
  2. Waarvoor ben ik vandaag/deze week/deze maand ongelofelijk dankbaar?
  3. Wat ga ik morgen/volgende week/volgende maand anders aanpakken?

Enkele spelregels:

  • Schrijf je antwoorden op, hier louter over nadenken werkt namelijk niet.
  • Spreek je reflecties op maandbasis uit en durf ze te delen met anderen.
  • Hou dagelijks reflecteren minstens 21 dagen aan één stuk vol.
  • Plan je dagelijks, wekelijks of maandelijks reflectiemoment in in je agenda.
  • Probeer je antwoorden niet neer te schrijven net voor je gaat slapen, dat maakt je hersenen opnieuw actief.

Succes en hou me op de hoogte!

Beeld header Logan Nolin via Unsplash