Stephanie Duval werd geboren in Antwerpen en woont momenteel in Zwitserland. Ze startte vijftien jaar geleden als journaliste en marketing consultant, schreef enkele boeken over bloggen en community marketing, en groeide door tot bedrijfsstrateeg. Wat de verhuis naar het buitenland met haar heeft gedaan? Dat ontdekken we tijdens een gezellig gesprek.

Wie is Stephanie Duval?
Dat is een vraag die simpel lijkt, maar het eigenlijk niet is. Vroeger had ik hier meteen met veel overtuiging op geantwoord en mezelf omschreven aan de hand van mijn studies, relatie, carrière en hobby’s. Maar sinds een aantal jaren stel ik die manier in vraag. Maar als het toch even in een notendop moet: Ik ben Stephanie, 36 jaar, bedrijfsstrateeg, Belg, wonend met mijn gezin in Zwitserland, getrouwd met mijn high school sweetheart, en mama van twee zalige dochters.
Met welke projecten ben je momenteel bezig?

Zes jaar geleden startte ik met mijn vennoot een strategisch adviesbureau op. Samen met haar ontwikkelde ik een methode om bedrijven te helpen bij het scherpstellen van hun marktpositionering en dat te vertalen naar hun bedrijfscultuur. Vandaag pas ik die ervaring en kennis toe op bedrijven die van duurzaamheid hun differentiërende factor willen maken, in de schoot van de Limburgse duurzaamheidspionier Encon. Dat doe ik nog steeds aan de zijde van mijn vennoot, die intussen wel echt mijn work wife is.

Hoe verdeel je de werkdruk in combinatie met je gezin?
Ik geloof niet in rituelen of trucjes om tot een gezonde work-lifebalance te komen. De basis daarvoor is veel radicaler en tegelijk ook superpersoonlijk. Voor mij is de sleutel: minder werken, maar beter werken. En daarmee wil ik niet zeggen efficiënter of sneller, maar inhoudelijk interessanter en meer voldoening gevend.
Stephanie Duval

“Nergens zal ooit nog helemaal ‘thuis’ zijn. Maar daardoor ben je wel volledig vrij om zelf te bepalen wat ‘thuis’ eigenlijk wil zeggen.”

– Stephanie

Werk je nu anders dan vroeger?
Vier à vijf jaar geleden werkte ik aan een heleboel projecten tegelijkertijd. Ik richtte verschillende bedrijven op met mijn vennoot. Het was een ontzettend leerrijke periode, maar het was ook slopend voor mijn fysieke en mentale gezondheid. Het was een noodzakelijke fase om te worden wie ik vandaag ben en te kunnen wat ik vandaag kan, maar het was absoluut geen duurzaam verhaal. Ik ben dan door een soort van existentiële crisis gegaan en heb mijn persoonlijke definitie van succes serieus bijgesteld.
Hoe pas je die persoonlijke definitie van succes in je werkleven toe?
Vandaag heb ik het geluk om te mogen doen waar ik écht goed in ben, voor bedrijven die daarmee het verschil willen maken voor een gezondere wereld. Maar ik doe het wel op mijn manier. Vandaag bepaal ik dat criterium zelf door elke dag keuzes te maken om alles wat ik écht belangrijk vind in balans te houden. De ene week betekent dat meer tijd steken in de job, door ’s avonds te werken of mijn kinderen langer in de opvang te laten. De andere week betekent dat om vier uur aan de schoolpoort staan en geen enkele avond mijn mails checken. Een constante evenwichtsoefening dus.
Wanneer verhuisden jullie naar Zwitserland?
We wonen hier nu tien jaar. Een aantal jaren heb ik verspild door koppig vast te houden aan België. Zeker tijdens periodes waarin het minder goed met me ging, ging ik me steeds harder vastbijten in de idee dat ik ooit terug naar ‘mijn roots’ wilde keren. Ik zal België wellicht nooit volledig loslaten, maar kan dat intussen ook over Zwitserland zeggen. Ik denk dat lang in het buitenland wonen je net forceert om alles los te laten: nergens zal ooit nog helemaal en volledig ‘thuis’ zijn. Maar daardoor ben je wel volledig vrij om zelf te bepalen wat ‘thuis’ eigenlijk wil zeggen.

Ben je benieuwd naar het volledige interview met Stephanie én naar de ervaringen van Setareh Pourjavan Irina Shaposhnikova? Haal dan een exemplaar van Bossy’s Let It Go Issue in huis.