Je weet wat de volgende stap is, en toch schijnt het je niet te lukken om eraan te beginnen. Herkenbaar? Misschien ben je (een beetje) bang voor de schaduwkant van succes. In dit artikel maakt coach V. komaf met je vermijdingsgedrag en helpt ze je op weg richting weloverwogen keuzes, in vijf eenvoudige stappen.
Primitive brain says no
Je wil ergens naartoe met je business, maar eigenlijk weet je niet zo goed hoe het zal zijn eens je daar bent. Je zo gegeerde doel is ongekend. En voor dat deeltje van jezelf dat tegenstrubbelt, betekent ongekend ook onbemind. Dat deel van je brein denkt namelijk dat we nog in de oertijd zijn. Toen betekende het onbekende instappen een zekere dood. Nieuwe dingen proberen kon de afwijzing van de groep opleveren, en dan mocht je je biezen (lees: knots en berevelinpakken en wegwezen. En alleen de steppe met bijhorende roofdieren trotseren. Gelukkig is onze context vandaag helemaal anders.
Als iets je bang maakt, probeer je er doorgaans niet over na te denken. Maar als je het mentaal vermijdt, blijf je het uitstellen. Tackle dus het onbekende door het bekend te maken. Onze overleving hangt niet meer samen met ons verblijf in de comfortzone. Wat is het ergste dat je kan overkomen?
Je bent dus bang. Van, euh… Ja, van wat eigenlijk? Door het te blijven vermijden, denk je niet verder na over wat er allemaal fout kan lopen. Je mompelt iets over financiële risico’s en potentiële gevaren. Maar wat zijn ze dan, die risico’s en gevaren? Zolang het vaag blijft, kan je blijven geloven dat er iets vreselijks kan gebeuren. Als je concreet gaat kijken naar wat er effectief kàn gebeuren, dan pas heb je echte keuzevrijheid om er al dan niet voor te gaan.
Dan zit ik daar met al die klanten
Ik deed deze oefening eens met een klant die een piekfijn marketingplan had, maar nooit tot uitvoering overging. Ik vroeg door: “Stel dat je dit doet, en dat het een fenomenaal succes wordt, wat zijn dan de negatieve gevolgen voor je? Wat zijn de risico’s?” Bleek dat hij het eigenlijk best naar zijn zin had, met zijn lage workload. Hij wilde wel meer klanten, maar tegelijk ook niet. Zijn rampscenario: opnieuw slaaf worden van zijn werk en compleet overwerkt geraken. Eens het risico op tafel lag, was de knoop voor hem ontward. Hij wilde langzaam weer opbouwen naar meer klanten, maar met een bovengrens. “Het ergste dat er kan gebeuren, is dat ik dus ‘neen’ moet zeggen tegen een leuke opdracht. Wat vreselijk”, lachte hij.
Blijkt het monster een oude sok te zijn? Prima, dan kan je vooruit. Gaat je angst over een echt obstakel? Dat is minder fijn, maar nu weet je het tenminste.
Monster onder je bed
Eens je die donkere gedachten in het daglicht bekijkt, blijken ze meestal niet zo erg te zijn. Onze verbeelding gaat met ons aan de haal, tenzij we de zaklamp bovenhalen en onder het bed loeren. Blijkt het monster een oude sok te zijn? Prima, dan kan je vooruit. Gaat je angst over een echt obstakel? Dat is minder fijn, maar nu weet je het tenminste. Je keuze is vrij om er toch voor te gaan, mits de nodige maatregelen. Óf om er niet voor te gaan. Dat is ook een perfect legitieme keuze. Alleen heb je die keuze nu bewust gemaakt en kan je ophouden met teleurgesteld te zijn in jezelf, omdat je iets wil en geen actie richting dat doel onderneemt.
Van vermijdingsgedrag naar gerichte keuze
in 5 stappen
- Is er een actie die je al tijden uitstelt? Met welk doel hangt die actie samen?
- Stel dat je de actie uitvoert en/of het doel haalt, wat zijn dan de mogelijke negatieve gevolgen ervan?
- Zijn de gevolgen realistisch? Hoe groot is de impact ervan op jou? Kan je maatregelen nemen om het risico kleiner te maken?
- Maak een weloverwogen beslissing: ga je de actie ondernemen of niet?
- Voer je beslissing uit en start eventueel bij een volgend obstakel opnieuw bij puntje één.
Voelt dat niet geweldig, die opluchting? Eindelijk die mentale last van het uitstelgedrag van je schouders, fieuw. Zo eenvoudig kan het zijn.
Beeld: Brendan Church
