De 10 levenslessen van Mélanie Goethals

1/ What doesn’t kill you …

Makes you stronger? Misschien, uiteindelijk, hopelijk. Maar slecht nieuws krijgen is ook gewoon klote. En moeilijke tijden kunnen je hart hard op de proef stellen. Dingen die je niet doden, kunnen je dus best wel boos, verdrietig, eenzaam, ziek of bang maken en dat is oké. Toen onze zoontjes de diagnose PID (primaire immuundeficiëntie) moesten slikken, leerde ik dat alles relatief is (er zijn al-tijd ergere dingen). Tegelijk ontdekte ik dat het ook pijn doet en soms zwaar is. Geluk en ongeluk kunnen gewoon hand in hand gaan. Net zoals sterk en zwak, mooi en lelijk, hard en zacht, warm en koud …

2/ Leer luisteren

Ik ben van nature nogal een prater. Ik praat graag en veel en luid, maar ik hoop en geloof dat ik door de jaren heen – ook als journalist – een betere luisteraar geworden ben. Ik hou van de uitspraak ‘een en al oor zijn’. Luisteren zonder ondertussen al na te denken over het antwoord dat je straks zal formuleren: dat is bevrijdend. Ook voor diegene die vertelt. Wie goed leert luisteren, hoort ook meer.

3/ Maar zeg wel wat gezegd moet zijn

Ik hoop dat ik ooit een oud en rimpelig omaatje mag worden, maar die garantie heb ik niet. Daarom weiger ik te wachten op een afscheid om te vertellen wie ik waardeer en waarom. Het is een oefening, maar ik probeer om de liefde en de dankbaarheid die ik voel zoveel mogelijk te uiten. Dus pak die ene hand vast als je daar zin in hebt, geef extra lange knuffels en zeg oprecht: “Merci” en “Ik zie je graag”. Tijdens de ceremonies die ik voor Stories by Mabel verzorg, fungeer ik geregeld als spreekbuis voor liefdevolle boodschappen. Dat vind ik keer op keer de hoogtepunten van de dag. Hetzelfde geldt voor complimenten. Gaan ze door je gedachten? Voor de dag ermee!

4/ Volg je gevoel

Dat kleine stemmetje binnenin, je kent het wel: luister naar je intuïtie en durf die ook te volgen. Ik voel veel en moet leren om dat niet als een last, maar net als een meerwaarde te zien. Toen de onthaalmama van onze zoontjes voor gerommel zorgde in mijn onderbuik, wimpelde ik dat weg. Mensen het voordeel van de twijfel geven, het kan mooi zijn. Maar er zijn ook grenzen aan. Maanden heb ik geprobeerd om mijn emoties te rationaliseren, maar uiteindelijk moest ik dat ene stemmetje toch gelijk geven. Vreselijk natuurlijk, maar wel het beste bewijs van de betrouwbaarheid van m’n buikgevoel. Ik zie mijn gevoeligheid graag als gezond tegengif voor een maatschappij die emoties nog te vaak als teken van zwakte ziet.

5/ Durf springen

Het is een klassieker, natuurlijk. Maar op Instagram vulde een volger dat aan met: ‘Het water zal misschien zelfs warm zijn!’ Ik ben anderhalf jaar geleden diep gesprongen: van een vaste job in de journalistiek naar het onzekere bestaan als zelfstandige. Van mijn veilige plek achter mijn scherm en toetsenbord, naar het spannende spreken voor publiek. En eerlijk? Af en toe denk ik: met zieke kindjes is een job in loondienst een groot geschenk. Maar tegelijk weet ik dat ik nu niet zo gelukkig zou zijn, als ik de stap naar freelancen nooit had gezet. Ik werd met open armen ontvangen bij Stories by Mabel en alle koppels voor wie ik spreek. En geregeld zoek ik dat veilige plekje achter de laptop weer op: om een artikel, boek of blogpost te schrijven.

6/ “Add water”

Het beste opvoedingsadvies dat ik ooit kreeg, las: “If they are crabby, add water.” En ondertussen leerde ik dat het niet alleen voor kinderen werkt, maar ook wanneer ik zelf kribbig, verdrietig, lusteloos of boos ben. Laat het bad vollopen, spoel je zorgen weg onder de douche, drink meer thee en water of huil eens goed uit … Hoe dan ook: ga voor water. Geloof me vrij: een beetje nattigheid verzacht bijna altijd.

7/ Ga voor liefde

Met het risico melig te klinken (eentje dat ik graag neem!): echte vriendschap of wederzijdse liefde, dat zijn zeldzame dingen. Als ze op je pad komen, ga er dan vol voor. Omarm elkaar voluit en vergeet regels, spelletjes, verwachtingen en meningen.

8/ “Cool is an emotional straight jacket”

Deze leerde ik van Brené Brown. Het vraagt moed om mezelf te zijn, want daar horen ook mijn ongemakkelijke, gekke, sociaal onhandige, suffe of kwetsbare kanten bij. Maar ik heb die nodig om me helemaal vrij te voelen. Bovendien kan ik pas echte connecties en relaties aangaan als ik mezelf helemaal aan anderen laat zien.

9/ Beter bewust naïef, dan als een beredeneerd roofdier door het leven

Het is een quote die ik op de middelbare school ooit aan een vriendin gaf en me altijd is bijgebleven. Ik ben me heel bewust van alle risico’s van het leven en maak me geregeld veel te grote zorgen, maar tegelijk heb ik een heel goedgelovige ziel. Eentje die ik stiekem koester, want er schuilt een enorm grote, kinderlijke kracht in die naïviteit.

10/ Always be a little kinder than necessary

Ik probeer altijd een beetje aardiger te zijn dan strikt gezien nodig is. Glimlachen naar voorbijgangers, ‘goeiemorgen’ roepen naar onbekenden op de fiets, een praatje maken in de wachtzaal … Maar ook naar vrienden, familie en collega’s toe probeer ik dat. Je kent het volledige verhaal van de ander nooit en ondertussen weet ik wel dat iedereen zijn eigen strijd levert. Dus iedereen verdient wat meer krediet. De quote is maatschappelijk zo relevant, dat ik het een goeie dagelijkse reminder vind. Ik geef toe, het werkt niet altijd. Soms verwarren mensen vriendelijkheid met zwakte en dan moet ik strenger of bozer zijn dan ik wil om gehoord te worden. Zonde. Maar over het algemeen is het wel een goeie levensles: altijd een beetje liever zijn dan nodig is. Voor anderen, maar ook voor mezelf.

Benieuwd naar de avonturen van Mélanie en haar tweelingzoontjes Aster en Ramses? Volg hen via Instagram.

Beeld Irmy Coeckelbergs