Samen met je partner een eigen zaak starten. Voor de één een absolute no-go, voor de ander een droom die werkelijkheid wordt. Of je nu samen de eerste stappen zet of na een tijdje in de zaak van je partner stapt: met je grote liefde leven én ondernemen vraagt om vertrouwen, heldere afspraken en balans. Katrien spreekt elke maand met een ondernemend liefdeskoppel over hoe zij dit samen doen.
Toen Kato Cleiren en Jorg Paenen een stuk bouwgrond zagen aan de hoofdingang van de Kalmthoutse Heide – op een boogscheut van de Antwerpse haven – twijfelden ze geen seconde: dit was de perfecte plek voor een hotel. Na heel wat dromen, plannen en finetunen opende Hotel Jerom in mei 2018 zijn deuren. Sindsdien stappen Kato en Jorg elke dag met plezier én trots hun levenswerk binnen.
Jullie hebben samen Hotel Jerom uit de grond gestampt. Een plek die meer is dan enkel en alleen een hotel. Hoe kwamen jullie op dit idee?
Kato: “Initieel wilden we een kleinschalig hotel openen, maar tijdens het tekenen van de plannen kregen we toch meer een meer goesting om er iets uniek van te maken. Een plek niet alleen voor families, maar ook voor natuurliefhebbers, sportievelingen en zakenmensen. Om de details te bepalen, stonden we stil bij wat wij belangrijk vinden als we op hotel gaan. Vanuit dit standpunt maakten we elke keuze, want het totaalplaatje moest 100% onze visie en waarden uitstralen.”
Jorg: “Kwaliteit, gezelligheid en beleving zijn slechts drie kenmerken waar we van bij de start ongelooflijk veel aandacht voor hadden. We wilden een authentieke ervaring creëren en mensen Kalmthout laten beleven rond, maar ook in het hotel.”
Hadden jullie reeds ervaring in het runnen van een hotel?
Jorg: “Voor Kato was het een logische volgende stap. Enkele jaren geleden richtte ze met haar vader Cadix 35 op dat gemeubelde appartementen met schoonmaak- en linnenservice verhuurt. Ik werkte voordien aan de Haven van Antwerpen, maar droomde al langer om zelfstandig aan de slag te gaan.”
Kato: “We hebben er natuurlijk veel over gepraat en uiteindelijk woog ons enthousiasme om dit samen te doen harder door dan de veilige haven waarin we ons bevonden. We hadden echt het gevoel dat we gewoon moesten springen en samen van nul onze grote plannen moesten verwezenlijken.”
“We proberen om pas na het ontbijt over Hotel Jerom te beginnen, maar ik besef nu dat wij eigenlijk nooit samen ontbijten.”
Hoe reageerde jullie omgeving hierop?
Kato: “Iedereen reageerde positief, al kregen we wel vaak te horen hoe moedig we wel niet waren. Natuurlijk is het een sprong in het diepe, maar eentje waar we heel erg in geloven en nog steeds achter staan.”
Jorg: “Tot op vandaag krijgen we nog steeds fijne reacties en complimenten van onze gasten. Dit geeft ons de energie om ervoor te blijven gaan. Geen compliment is mooier dan gasten die nu al terugkomen. Maar ook mensen uit Kalmthout spreken ons regelmatig aan over Hotel Jerom en hoe het hotel een aanwinst is voor onze gemeente en het toerisme hier.”
Voorheen werkten jullie niet samen. Zijn jullie al op elkaar ingespeeld?
Kato: “Het is en blijft een uitdaging, maar op een heel leuke en positieve manier. We kennen elkaar al zestien jaar waardoor we niet altijd veel woorden nodig hebben om elkaar te begrijpen. We hebben ook grotendeels onze eigen vaste taken – dingen waar we goed in zijn en die we graag doen – en zijn hierin bijna perfect complementair.”
Jorg: “Toen we bijvoorbeeld net begonnen met de ruwbouw in maart 2017 focuste ik me fulltime op de werfwerkzaamheden en bouw, terwijl Kato achter de schermen werkte aan het imago en totaalplaatje van Hotel Jerom.”
Kato: “In lijn met onze visie ging ik op zoek naar hoogkwalitatieve en duurzame producten voor ons hotel. Zo slaap je bij ons in heerlijke Belgische bedden en bedlinnen, was je je met de eco-luxe zeep van Likami en geniet je tijdens het ontbijt of de lunch van een tafel vol verse en huisbereide producten. En die kwaliteit trekken we door in de totaalinrichting en onze vergaderruimte, waar alles is voorzien om ongestoord te kunnen samenwerken of vergaderen.”
Jorg: “Ook nu het hotel open is, vullen we elkaar goed aan. Kato staat in voor de reservaties, social media, het contact met de klanten en meestal ook de check-in. Ik ben dan weer vooral bezig met bestellingen, het ontbijt, de algemene werken en duizendeneen kleine dingen. En tussendoor briefen we elkaar regelmatig zodat we beiden op de hoogte zijn van wat er zich afspeelt of wat de wensen van de gasten zijn.”
Kato: “Hoewel we elk ‘onze’ taken hebben, helpen we elkaar als één team. Zijn er veel meetings en lunches gepland? Dan spring ik bij in de keuken. Wat we wel altijd samen doen is het controleren van de kamers. Samen met onze rechterhand Lotte controleren we elke kamer persoonlijk na de schoonmaak en voor de gasten inchecken.”
Jorg: “We vinden ook dat je alles moet kunnen zeggen tegen de andere. Praten is erg belangrijk, want zolang je met elkaar kunt praten, kom je er wel samen door.”
“We zijn ook al een paar pedagogische studiedagen vergeten. Dan waren we druk in de weer om de kinderen klaar te maken voor school en moesten zij ons herinneren aan het feit dat het helemaal geen school was.”
Hotel Jerom is zeven op zeven open. Wat betekent dit voor de grens tussen werk en privé?
Kato: “Bij ons is die lijn erg dun. Af en toe moet ik Jorg wel eens de mond snoeren als hij om elf uur ‘s avonds in bed nog met to do’s of ideeën afkomt. We proberen om pas na het ontbijt over Hotel Jerom te beginnen, maar ik besef nu dat wij eigenlijk nooit samen ontbijten.” lacht
Jorg: “Het werk loslaten gaat de ene dag al makkelijker dan de andere. Weet je, we zijn echt bezig met onze gasten. We willen persoonlijk zijn in onze service en onze gasten verwennen. Dus echt loslaten lukt meestal niet. Maar misschien is dat net wel de sterkte van Hotel Jerom.”
Kato: “We hebben ook twee zonen, Rik (7 jaar) en Gaston (4 jaar) en onlangs kregen we nog de vraag hoe we het hotel combineren met ons gezin. Het is inderdaad soms wel een uitdaging en af en toe verloopt het huishouden iets chaotischer dan gewenst. Zo stond ik onlangs aan de kleuterschool van Gaston voor het oudercontact, terwijl ik bij de juffen van Rik verwacht werd.”
Jorg: “We zijn ook al een paar pedagogische studiedagen vergeten. Dan waren we druk in de weer om de kinderen klaar te maken voor school en moesten zij ons herinneren aan het feit dat het helemaal geen school was. Natuurlijk geloofden we hen elke keer eerst niet. En als je beseft dat ze gelijk hebben, moet je snel zoeken naar een oplossing. Gelukkig kunnen we rekenen op de steun van onze ouders en zijn Rik en Gaston ons ‘nieuwe’ leven ondertussen ook gewend.”
Jullie dagen bruisen van activiteit. Blij dat jullie dit als koppel doen?
Kato: “Zeker! We delen lief en leed op en naast de werkvloer met elkaar en dat maakt onze band eigenlijk nóg sterker. We werken graag samen en vullen elkaar goed aan waardoor we nooit genoeg van elkaar hebben. Misschien maar goed dat we dit samen doen, want anders zouden we elkaar amper nog zien.”
