Meet Margot Den Hondt van Surgic’Art, één van onze #womentowatch. Haar doel? Het etiket rond plastische chirurgie realistischer maken. “Elke ingreep moet een weloverwogen beslissing zijn. Je goed informeren is essentieel, net zoals een goede klik hebben met je chirurg.”

Margot, was het altijd al je plan om in deze sector te werken? 

Nee, eigenlijk niet. Ik herinner me nog goed dat ik samen met mijn ouders een afstudeerbeurs bezocht. De brochures voor plastische chirurgie vielen me wel op. Die specialisatie was de langste van allemaal. Ik dacht toen: dat zullen we niet doen. (lacht) Niet veel later ben ik met de opleiding geneeskunde begonnen. Het was meteen duidelijk dat lessen over anatomie mij enorm veel inspiratie gaven. Het technische aspect over weefsels ontdekken, daarin verdiepte ik me heel graag. Ik werd verliefd op de materie! 

Was de liefde groot genoeg om je hierin verder te specialiseren? 

Die liefde was zeker groot genoeg en groeide zelfs. Voor ik me in plastische chirurgie specialiseerde, had ik net zoals veel mensen een bepaald beeld over de sector. Door me volledig open te stellen, voelde ik aan dat plastische chirurgie draait om het verbeteren van levenskwaliteit.

Je koos eveneens voor een managementopleiding. Vanwaar de keuze?

Als geneeskundestudent word je geschoold om zo klinisch mogelijk te denken en te handelen. Kennis over wat mensen kan drijven, hoe een ziekenhuis wordt georganiseerd en andere gelijkaardige aspecten ontbreken in de opleiding. De managementopleiding die ik volgde, was specifiek bedoeld voor professionals in de zorg. Ik wilde mijn weg beter vinden in de zorgsector en daarin nog verder groeien. 
Surgic Art

“Samen met de patiënt leg je een weg af, daarom moet vertrouwen aan beide kanten aanwezig zijn.” – Margot

Is plastische chirurgie nog steeds een taboe? 

Zeker! Dat is net één van de redenen waarom ik voor deze specialisatie heb gekozen. Het is een moeilijke evenwichtsoefening, eentje waarover ik zelf geregeld reflecteer. Enerzijds wil je de mensen helpen, anderzijds kan je niet op elke vraag ingaan. Zo is het niet de bedoeling dat mensen bij ons langskomen en aan ons vragen wat we allemaal aan hun lichaam kunnen veranderen. Patiënten komen best binnen met een intrinsieke hulpvraag omdat ze al lang worstelen met zichzelf. Als arts vind ik het belangrijk om te luisteren naar het verhaal van de persoon die voor me zit. Ik wil ontdekken waarom een lichaam niet juist aanvoelt en achterhalen wat de beweegredenen voor een consultatie zijn. Dat betekent jammer genoeg ook ‘nee’ zeggen wanneer een vraag van een patiënt niet realistisch is.

Komt het vaak voor dat je niet kan ingaan op de vraag van een patiënt? 

Ik zeg bijna dagelijks ‘nee’. Ik ben chirurg op zowel esthetisch als reconstructief vlak. Bij een esthetische ingreep snijden we in een gezond lichaam, bij een reconstructieve behandeling is dat anders. Dan is er een duidelijk probleem zoals een grote wonde na een ongeval of een kwaadaardige tumor. Omdat er bij een esthetische ingreep ook complicaties kunnen gebeuren, vind ik het eerste gesprek zo essentieel. Ik wil weten waarom iemand een operatie wenst en hoe het zelfbeeld van de patiënt op dat moment is.

Hoe zie je de toekomst van je beroep verder evolueren?

Vandaag bestaat er een intens debat over ons zelfbeeld, niet in het minst onder invloed van sociale media. Ik hoop vooral een signaal te geven dat we als plastisch chirurg niet over één nacht ijs gaan om iemand te opereren. Het is belangrijk om je als patiënt goed te informeren of je behandelaar wel degelijk een erkend plastisch chirurg is. Daarnaast zou ik het bijzonder vinden, mochten patiënten die beslissen om zich door mij te laten opereren, zich kunnen vinden in mijn visie. Als bijvoorbeeld mensen vragen om een borstvergroting met een onnatuurlijke cupmaat, krijgen ze bij mij het antwoord dat dit niet binnen mijn visie past.

Hoe communiceer je dat? 

Plastisch chirurgen mogen geen reclame maken. Een beslissing waarin ik mij kan vinden. Het is niet de bedoeling om een stormloop aan patiënten te hebben, mensen moeten geïnformeerd zijn over de ingrepen die ze willen laten uitvoeren. Wel vind ik het belangrijk om jezelf en je visie kenbaar te maken. Daar zit een opportuniteit zodat patiënten een klik voelen met hun chirurg. Samen met de patiënt leg je een weg af, daarom moet vertrouwen aan beide kanten aanwezig zijn. 

Wanneer voel je dat je geslaagd bent?

Wanneer ik iemand zijn of haar lach kan teruggeven. Soms doen we dat zelfs letterlijk wanneer de aangezichtszenuw verlamd is. Als we daar een reconstructie uitvoeren, brengen we die lach terug. Dat is prachtig om te zien. 
Benieuwd naar meer? Volg Margot op Instagram.
Beeld: by NOUCHKA
door Jennifer Maes