Binnenkijken, stiekem doen we het allemaal graag. En al helemaal wanneer het over de werkplek van ondernemende vrouwen gaat. Waar werken ze, hoe ziet hun dag eruit en wat mag absoluut niet ontbreken in hun werkplek?
Drie jaar geleden kreeg Charlotte Abeloos voor de tweede keer lymfeklierkanker. Keramiek bracht haar rust tussen de behandelingen door. Eenmaal genezen, zegde ze haar job als strategisch consultant bij een grote multinational op voor een leven tussen de schetsen en de klei. Binnenkort ruilt Charlotte het tuinhuisje van haar ouders in Brugge in voor een eigen atelier in Antwerpen. Wij spraken haar op de plek waar het allemaal begon.
Je verhaal is op z’n minst gezegd bijzonder. Wat betekent keramiek voor jou?
Toen ik ziek was, kon ik niet gaan werken. Ik zocht een bezigheid die rust bracht en niet te intensief was. Mijn tante was als hobby met keramiek bezig en stelde me voor om het eens te proberen. Ik werd verliefd en kon het niet meer loslaten, zelfs niet wanneer ik eindelijk terug aan het werk ging. Toen ik niet veel later opnieuw in het ziekenhuis belandde, wist ik het zeker. Ik maakte een complete carrièreswitch en Atelier Abby was geboren.
Denk je dat je door je ziekte sneller die stap durfde zetten?
Dat denk ik wel. Als ik niet ziek geworden was, werkte ik nu waarschijnlijk nog als marketing consultant. Het was een interessante job en ik werd omringd door een team van leuke, jonge collega’s. Maar het ging snel en marketing was niet mijn passie. Nu doe ik wat ik écht wil en waar ik voor de volle honderd procent achter sta. Uiteraard zijn er ook minder leuke dingen, zoals de administratie, maar als het over je passie gaat, neem je die taken er met veel plezier bij.
Keramiek vraagt om een heel specifieke skill set. Hoe heb jij die geleerd?
Ik volgde lessen, maar leerde ook heel veel zelf door YouTube-filmpjes te bestuderen. Toen mijn man anderhalf jaar geleden voor zijn werk naar Londen verhuisde, woonde ik er zelf ook ongeveer veertig procent van de tijd. Ik schreef me in bij een co-workingspace gespecialiseerd in keramiek, Turning Earth. Daar heb ik enorm veel geleerd. Niet alleen wat technische vaardigheden betreft, maar ook over hoe een groot atelier werkt. Na een tijdje gaf ik er zelf ook geregeld les. Zo’n bakermat voor keramiekliefhebbers is iets waar ik van droom voor mijn atelier in Antwerpen. Maar dat is uiteraard toekomstmuziek.
Hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor jou uit?
Drie dagen per week werk in het atelier en dus – voorlopig nog – bij mijn ouders in Brugge. De rest van de week werk ik thuis in Antwerpen. Daar gebeuren de marketing, het ontwerpen en het organisatorische aspect. Alles start met een schets. Komt daar iets leuks uit, dan teken ik het ontwerp op ware grote uit. Van daaruit ga ik dan met klei en keramiek aan de slag. Ik werk ook vaak in het weekend, maar dat vind ik helemaal niet erg. Ik deel mijn dagen liever minder druk in en werk dan gewoon een extra dag in het weekend. Op zaterdag is mijn man toch aan het golfen! (lacht)
“Een geschikt atelier vinden was een lange zoektocht, maar uiteindelijk vond ik de perfecte plek vlakbij het eilandje in Antwerpen.”
In het najaar verhuis je naar een eigen atelier in Antwerpen. Van de rust hier in Brugge naar de drukte van de stad?
Inderdaad. Mijn man en ik wonen zelf in Antwerpen. Ik zie het atelier als een oase van rust in de stad waar je even kan ontsnappen aan het drukke leven. Vanuit dat idee ben ik zelf ook ooit bij keramiek terechtgekomen. Het atelier zal ‘Sukoon Studio’ heten. ‘Sukoon’ is Arabisch en staat voor ‘a state of mind in which an act of doing something gives that person peace, ease and comfort of mind’. Dat is precies wat keramiek voor mij doet. De studio wordt een plek waar de tijd heel even kan blijven stilstaan en waar je jezelf volledig kan overgeven aan je creaties. Een geschikt atelier vinden was een lange zoektocht, maar uiteindelijk vond ik de perfecte plek vlakbij het eilandje in Antwerpen.
Steeds meer mensen zoeken rust in creatieve hobby’s. Is het een hype of zullen we hier volgens jou naar blijven hunkeren?
Het leven gaat steeds sneller en steeds meer mensen zoeken daarom bewust de rust op. Niet iedereen wordt rustig van een les pilates of yoga. Sommigen ontspannen zich net door met hun handen bezig te zijn. Je bent een paar uur aan het werk en kan daarna een zelfgemaakt sierobject of gebruiksvoorwerp mee naar huis nemen. Dat zorgt voor een soort van voldoening die veel mensen missen in hun job. Logisch ook! Vroeger maakte de meerderheid van de mensen iets tastbaars op het werk. Nu dat meer de uitzondering dan de regel is geworden, leren we die tastbaarheid herontdekken en appreciëren. Keramiek is daarvoor het perfecte middel. Je start met klei en dat materiaal gaat vervolgens een heel proces door tot het iets nieuws is geworden. Het proces dwingt je echt om te vertragen en dat werkt enorm rustgevend.
Het is ook een heel fragiel proces.
Er kunnen inderdaad allerlei dingen mislopen. Dat is eigen aan keramiek. Zo kan je een perfect geboetseerde vorm in de oven stoppen en hem er uren later met scheurtjes of zelfs volledig gebarsten terug uithalen. Daarom is het mijn doel om zo weinig mogelijk weg te gooien en mensen die imperfectie te leren appreciëren. Zo zal ik kapotte bordjes steeds herstellen via de Japanse Kintsugi techniek, waarbij de barst wordt gedicht met bladgoud. De schoonheid van de imperfectie, daar hou ik van.
Wat mag er absoluut niet ontbreken in jouw werkplek?
Licht! Daar ben ik heel gevoelig voor. Dit atelier is hemels want door de vele ramen zit ik hier in de namiddag volop in het zonnetje. Ook in ons appartement komt er veel licht binnen en het was het eerste waar ik naar op zoek ging in een nieuwe werkplek. Ook in Sukoon Studio zal er dus voldoende daglicht aanwezig zijn. Al vind je de ideale werkplek nooit als je huurt. In de toekomst zou ik eigenlijk liefst van al werken in een grote serre. Al zal dat dan waarschijnlijk niet in de stad zijn, tenzij op het dak van één of ander gebouw. (lacht)
Ben je eerder geordend of chaotisch als het op werken aankomt?
Ik durf van mezelf zeggen dat ik redelijk chaotisch ben. Het is één van die eigenschappen waar ik me echt aan kan storen. In mijn vorige job leerde ik gestructureerd te werk gaan en werd ik daarin ondersteund door de rest van het team. Nu is die hulp er minder en zeg ik geregeld tegen mezelf: “Charlotte, take a step back, schrijf eens alles op en zoek structuur.” Daarom plan ik ook geregeld een meeting in met mijn man. Dan schrijven we samen alles op wat ik moet doen en brengt hij daarin structuur aan. Zalig! Apps of tools gebruik ik niet echt, enkel een app voor mijn boekhouding. Voorlopig is Atelier Abby nog heel kleinschalig en zijn platformen als Hubspot en co nog niet echt nodig.
“Ondernemen kan best eenzaam zijn in de zin dat je altijd alleen in je hoofd zit te denken en met niemand kan overleggen.”
Ondernemen kan soms eenzaam zijn. Hoe ervaar jij dat?
In Londen zat ik vaak in de co-workingplek van Turning Earth. Omringd worden door anderen was leuk, maar toch ben ik graag alleen. Zo kon ik in de co-workingplek zitten, maar hoefde ik niet noodzakelijk met iemand te praten. Tijdens de lunch is het dan wel weer fijn als je met iemand een babbeltje kan doen. In het atelier in Antwerpen zal er, buiten de lessen om, plaats zijn voor twee mensen. Een heel kleinschalige co-workingplek dus, vooral bedoeld voor mensen die ook een oven nodig hebben.
Ondernemen kan wel best eenzaam zijn in de zin dat je altijd alleen in je hoofd zit te denken en met niemand kan overleggen. Dat kan wel eens met je ouders of man, maar die hebben daar ook niet altijd de tijd voor. In mijn vorige job kon ik met heel het team discussiëren, pijnpunten evalueren, verbeteren en werken naar iets beter. Dat mis ik nu soms wel. Wat het creëren betreft, vind ik het niet erg om alleen te zijn, maar voor het business aspect zou het leuker zijn met z’n twee.
De radio staat aan. Speelt die altijd wanneer je aan het werk bent in je atelier?
Klopt! Terwijl ik werk, luister ik naar Radio 1. Ik hou van programma’s als Touché of Interne Keuken en luister graag naar levensverhalen of panelgesprekken over interessante topics. Zo zitten er bij Interne Keuken steeds vier interessante mensen samen en hebben ze het over vier uiteenlopende topics. Naar de radio luisteren tijdens het werken geeft me het gevoel dat ik niet alleen ben en tegelijk leer ik ook iets bij. Podcasts hebben mijn hart voorlopig nog niet veroverd omdat de focus daar te sterk bij één onderwerp ligt, maar suggesties voor interessante podcasts zijn altijd welkom!
Je job werkt voor jou al heel ontspannend. Wat doe je daarnaast om alles even los te laten?
Naast het creatieve aspect van mijn job ontspan ik me vooral door sociaal contact. Afspreken met vriendinnen en familie staat bovenaan het lijstje. Sport werkt voor mij minder ontspannend. Ik zou heel graag een sport vinden die ik niet doe omdat het moét. Op dat vlak ben ik een enorme jojo. Zo speelde ik als kind hockey en schreef ik me na mijn ziekte in bij een personal trainer om terug op krachten te komen. Eens dat in orde was, liet ik het sporten maar weer vallen. Misschien moet ik dus opnieuw op zoek naar een groepssport! Al is het engagement dat je aangaat om aanwezig te zijn op trainingen en wedstrijden als ondernemer niet altijd even haalbaar.
Het ontwerpen vraagt om veel creatieve ideeën. Waar haal jij je inspiratie vandaan?
Dat is niet altijd even makkelijk. In het begin lag mijn focus meer op table ware, servies. Daarbij had ik het gevoel dat ik me te sterk liet leiden door wat anderen deden, onder andere in de co-working space waar ik toen werkte. Nu verschuift de focus meer naar het decoratieve, arts & crafts, en wil ik meer een verhaal vertellen. Zo experimenteer ik graag met zand dat ik op vakantie vind en werk ik aan een reeks vrouwelijke silhouettes. De boodschap erachter? Dat we als vrouw allemaal heel erg anders zijn, maar er toch voor kiezen om ons op sociale media vrij gelijkaardig weer te geven. Iedereen toont de hele tijd het perfecte leven. Daardoor worden we featureless (zoals een silhouette) en laten we onszelf niet meer echt zien.
Tot slot: wat is de belangrijkste les die je als ondernemer leerde?
Wanneer je iets doet met passie en overtuiging en er vooral lang genoeg voor blijft gaan, zal je er wel geraken. Ook al word je soms aan het wankelen gebracht of gaat het financieel even wat moeilijker. Wie zijn of haar passie volgt, kiest niet voor de makkelijke weg en mag zich vooral niet laten afschrikken door wat anderen denken. Zo kreeg ik in het begin vaak de vraag: “Is dit nu echt je job?”. Laat je hierdoor niet afleiden en ga er gewoon voor. Je spendeert meer tijd aan je job dan aan je vrije tijd dus het is zo belangrijk om je passie te volgen.
Volg Charlotte en haar keramiekavontuur verder op de voet via Instagram.
