Binnenkijken, stiekem doen we het allemaal graag. En al helemaal wanneer het over de werkplek van ondernemende vrouwen gaat. Waar werken ze, hoe ziet hun dag eruit en wat mag absoluut niet ontbreken in hun werkplek?
Als illustrator voorziet Flore Deman magazines, merken en bedrijven van de mooiste illustraties, met maatschappelijke thema’s en cultuur als haar top do’s. Al slaat Flore ook geregeld de handen in mekaar met andere creatieve makers. Werken doet ze vanuit haar atelier in het West-Vlaamse Waregem. Bossy ging een kijkje nemen, een paar maanden voor Flore de switch maakt naar het fulltime freelancebestaan.
Hoe is je passie voor illustreren ontstaan?
Ik ben altijd een tekenaar geweest. Zo heeft mama nog talloze schetsboeken liggen vol tekeningen van toen ik klein was. Ik volgde academie en had het geluk dat ze er heel vooruitstrevend waren. Naast het tekenen op papier, leerde ik er rond mijn twaalfde ook werken met Illustrator, InDesign en Photoshop. De basics die ik daar leerde, ben ik nadien op eigen houtje verder gaan uitbouwen.
Intussen ben je een veelgevraagd illustrator met een duidelijke eigen stijl. Hoe heeft die stijl zich gevormd?
Onbewust teken je steeds op een bepaalde manier. Welke brush je voor welke lijnen gebruikt, is daarbij bijvoorbeeld heel bepalend. Zo ging ik onbewust veel blauw en roze gebruiken en werd dat vervolgens mijn ‘ding’. Al heeft het zeker twee jaar geduurd voor ik die eigen stijl gevonden had. Toen één van mijn tekeningen uithing in het straatbeeld en mensen meteen zagen dat het mijn werk was, voelde ik dat het goed zat.
Je combineert je werk als illustrator momenteel nog met een kantoorjob, maar binnenkort komt daar verandering in. Vertel!
Momenteel combineer ik het illustreren met een job als stafcoördinator op de cultuurdienst in Waregem. Dat was mijn eerste job en meteen een schot in de roos. Ik hou van het werk en heb veel toffe collega’s, maar mijn bijberoep is zo uit z’n voegen gebarsten dat het nu echt tijd is om over te schakelen. Vanaf juli 2020 ga ik daarom volledig als zelfstandig illustrator aan de slag. Het is meteen een grote stap, van voltijdse loondienst naar fulltime zelfstandige, maar ik weet dat ik dit moet afgeven om iets mooiers in de plaats te krijgen.
Maar de komende maanden gebeurt het illustreren dus nog ‘s avonds en in het weekend?
Klopt, op alle vrije momenten ben ik aan het illustreren en gelukkig heb ik een lief die me daar goed in steunt. Als ik om kwart voor vijf thuiskom van het werk, ga ik meteen aan mijn bureau zitten tot tien uur ‘s avonds en meestal ben ik enkel op zondagmiddag vrij. Dan kan je geloven dat de huisarts de afgelopen maanden een aantal keer aan de alarmbel trok omdat ik op een burn-out afstevende
Tijd voor verandering dus. Waar kijk je het meest naar uit?
Ik kijk uit naar de vrijheid en het feit dat ik mijn dagen zal kunnen plannen zoals ik het wil. Wil ik creatief zijn, dan kruip ik in mijn bubbel en blijf ik er zolang zitten als ik zelf wil. Verder kijk ik er naar uit om vanaf juli terug workshops te volgen en nieuwe dingen te leren. Ik heb al een hele waslijst klaarliggen met bovenaan twee projecten. Enerzijds het schrijven en illustreren van een eigen kinderboek en anderzijds leren animeren. Nu maak ik voornamelijk stilstaande beelden, maar het is tijd om mijn skills uit te breiden. Zo zie je maar, die agenda voor juli loopt snel vol! (lacht)
Eenzaam wordt het dus in geen geval?
Ik kan me wel voorstellen dat het soms eenzaam zal zijn. Gelukkig start mijn fulltime bestaan als zelfstandige in de zomer. In de winter zal het iets moeilijker worden, maar gelukkig sport ik graag en trek ik graag naar buiten. Ook op locatie werken kan een oplossing zijn voor die eenzame momenten. Momenteel zijn er weinig creatieve ondernemers in Waregem, dus vind je er nog niet zo veel leuke co-workings, koffiebars en co. Gelukkig woon ik tussen Kortrijk en Gent dus zal ik daar waarschijnlijk geregeld naartoe trekken voor wat prikkels en beweging.
“Geeft er iets meer voldoening dan het doorstrepen van to do’s op papier?”
Je hebt thuis in Waregem een gezellig atelier. Is dat altijd zo geweest?
In het begin werkte ik veel meer vanuit onze leefruimte omdat ik graag tussen de mensen ben. Helaas was dat niet echt ergonomisch verantwoord en kreeg ik last van mijn rug en nek. Nu werk ik boven in mijn atelier en toegegeven: dat werkt echt beter. Al durf ik me op zondagvoormiddag nog wel eens in de zetel te zetten om mailtjes te beantwoorden.
Wat mag er in je atelier absoluut niet ontbreken?
Kleurenwaaiers! Ik heb de nieuwe waaiers nog niet heel lang en vind het geweldig om er inspiratie uit te halen. Omdat ik vooral digitaal werk is het fijn om eens iets in je hand te kunnen nemen. Wie ook niet mag ontbreken is Maurice, onze kater. Die komt steevast even piepen als ik aan het werk ben.
Over inspiratie gesproken, waar haal je ze nog vandaan?
Soms haal ik inspiratie uit oude zwart-witfoto’s. Die beelden zijn zo puur en spreken veel meer tot de verbeelding dan de foto’s van nu. Daarnaast vind ik mijn inspiratie ook in magazines en op Instagram en Pinterest. Al teken ik vaak gewoon uit de losse pols. Soms maak ik ook mindmaps omdat ze me helpen om associaties te leggen en zo een onderwerp vanuit een nieuwe invalshoek te bekijken.
Werk je geordend of eerder chaotisch?
Ik ben een echte ‘lijstjesmadam’. Ik vermoed dat ik die structuur nodig heb omdat ik in het tekenproces net heel creatief moet zijn. Alle deadlines, correcties en co moeten netjes ingepland worden, anders kan ik er niet meer aan uit. En ook in mijn werkplek heb ik het liefst opgeruimd. Apps en tools gebruik ik niet. Ik werk al de hele tijd digitaal en meldingen van apps die binnenkomen wanneer ik aan het illustreren ben, halen me uit mijn concentratie. Plus: geeft er iets meer voldoening dan het doorstrepen van to do’s op papier!? (lacht)
Wat is de belangrijkste les die je al leerde als ondernemer?
Dat zelfvertrouwen goud waard is. Ik las via @thefemalehustlers ooit een quote die het had over hoe makers met veel zelfvertrouwen en weinig kwaliteiten die makers met weinig zelfvertrouwen en veel kwaliteiten gewoon voorbij steken. Dat bleef wel hangen. En als ik er nog één mag delen: leg in detail uit hoe je werk tot stand is gekomen. Je klanten inzicht geven in je creatieve proces helpt om begrip af te dwingen.
Waar ben je tot nu toe het meest trots op?
Het woord ‘trots’ durf ik niet in de mond nemen voor er een boek van mij in de winkel ligt. Maar als ik iets moet opnoemen, is het één van mijn eerdere werken: een samenwerking met auteur Lize Spit voor het kunstenfestival van Watou. We waren toen te gast op het festival en mochten er onder andere een muurschildering maken. Het was inhoudelijk misschien niet mijn beste prestatie, maar op dat moment maakte ik wel de klik: ‘ik hoor erbij’. En bovendien: ik mag geweldige commerciële klanten hebben, maar de cultuur- en kunstensector blijft voor mij toch het summum.
Waar droom je het allermeest van?
Mijn grote droom is het uitbrengen van een eigen kinderboek. Eentje waarbij ik ook het verhaal geschreven heb. Tekenen voor kinderen is iets helemaal anders dan tekenen voor volwassenen, ze reageren in de puurste vorm. Ik ben van nature uit serieuzer en heb interesse in serieuze thema’s. Fantasierijk tekenen wordt dus zeker een uitdaging, maar daar hou ik wel van. Bovendien leg ik de lat hoog: ik wil niet zomaar een kinderboek uitbrengen, het moet er echt tussenuit springen. En als ik dan toch mag dromen, wil ik dat boek ook graag signeren op de Boekenbeurs. (lacht)
Meer Flore? Volg haar dan zeker via Instagram.
Beelden: Isabeau Reynvoet
