Binnenkijken, stiekem doen we het allemaal graag. En al helemaal wanneer het over de werkplek van ondernemende vrouwen gaat. Waar werken ze, hoe ziet hun dag eruit en wat mag absoluut niet ontbreken in hun werkplek?
In 2016 begon ze te bakken op kot. Vandaag runt ze, één van de leukste koffiebars in Gent. Laura Verhulst, ofwel Madam Bakster, verovert dagelijks harten met haar desserts zonder schuldgevoel. Wij vroegen naar het recept van haar succes.
We spreken elkaar in één van de gezelligste koffieplekjes van de stad. Hoe ben je in dit pand terechtgekomen?
Tijdens mijn studies taal- en letterkunde begon ik te bloggen over gezonde desserts. Gewoon op kot, maar met de ambitie om er ooit professioneel iets mee te doen. Na een aantal maanden kwam plots een bestelling van vierhonderd koekjes binnen, terwijl ik er toen amper vijftien per keer kon afbakken. Alles kwam in een stroomversnelling terecht en niet veel later zaten we in dit pand. Eerst als bakkerij, later ook als koffiehuis.
Werk je nu altijd hier of soms ook ergens anders?
Ik probeer geregeld op locatie te werken omdat ik die loskoppeling nodig heb. Daarom werk ik op dinsdag meestal vanuit een andere koffiebar. Als ik hier werk, komt er altijd wel iets tussen dat het proces verstoort en dat probeer ik op zo’n moment te vermijden. Mijn favoriete plekjes in Gent zijn onder andere Den Hoek Af en De Krook. Zo steun ik in één klap ook lokaal ondernemerschap.
Hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor jou uit?
Sinds kort probeer ik op maandag volledig vrij te nemen. Dan doe ik iets dat totaal geen link heeft met het bedrijf. Ik besef dat ik goed voor mezelf moet zorgen om creatief te kunnen zijn en daar plan ik nu echt tijd voor in.
Van dinsdag tot zondag ben ik aan het werk. Twee dagen daarvan vul ik creatief in, bijvoorbeeld om nieuwe recepten te ontwikkelen. Daarnaast sta ik ook twee dagen zelf in de keuken. Dat vind ik belangrijk om de voeling met het product te behouden. Die themadagen houden me gemotiveerd. Ze zorgen voor nieuwe gewoontes die uiteindelijk een automatisme worden. Dat is fijn. Zeker voor taken die ik minder leuk vind, zoals de administratie.
Dagelijks plan ik ook twee tijdsblokken in voor mezelf. Dan ga ik sporten, breng ik tijd door met mijn vriend of spreek ik af met vriendinnen. Ik schrijf ook geregeld in mijn ‘journal’. Op die manier probeer ik bewust met de dag en met dankbaarheid om te gaan.
Je hebt duidelijk een fijne regelmaat gevonden. Is dat altijd zo geweest?
In de loop der jaren ben ik hier sterk in gegroeid. Vroeger was ik overdag bezig met het operationele aspect en moest ik ‘s avonds nog aan het creatieve beginnen. Dat was verre van efficiënt. Je kan die creativiteitsknop na een lange werkdag niet zomaar even aanzetten. Nu heb ik een fijne regelmaat gevonden, maar uiteraard loopt het niet altijd zo. De afgelopen dagen werkte ik bijvoorbeeld tot middernacht. In zo’n situatie probeer ik niet te streng te zijn voor mezelf. Als zelfstandige moet je je nu eenmaal flexibel kunnen opstellen. Al probeer ik een evenwicht te vinden en iets vaker nee te zeggen.
“Als starter heb je nog zoveel onzekerheden. Waar wil ik naartoe? Wat is mijn manier van leidinggeven? Waar sta ik voor als persoon?”
Je werkt samen met je vriend. Hoe is dat gegaan?
Toen ik student-ondernemer van jaar werd, kwam er ineens veel op me af. Ik ging op zoek naar een sparring partner en ontdekte pas laat dat dit mijn vriend was. Ik ging zelfs eerst even van start met een andere potentiële vennoot, maar we kwamen al snel tot het besef dat we elkaar niet volledig konden lezen. Pas realiseerde ik me: “Als er iemand is waarmee het kan, is het Kobe wel. Hij kent me door en door.” Zo zijn we er samen ingestapt en dat bleek een heel goeie beslissing.
En toen kwam er ook personeel bij?
In juni 2016 zijn we in het pand gegaan. We waren toen nog enkel een bakkerij en ik stond elke dag van acht tot acht te bakken. Toen een klant een verjaardagstaart kwam ophalen en ik die vergeten was, zijn Kobe en ik allebei naar de keuken gelopen om te huilen. Op dat moment hebben we beslist: “Dit kunnen we niet meer alleen.” In september 2016 namen we ons eerste personeelslid aan.
Ik kan me voorstellen dat het niet eenvoudig was om plots de leiding te hebben over een team?
Klopt! Als starter heb je nog zo veel onzekerheden. Waar wil ik naartoe? Wat is mijn manier van leidinggeven? Waar sta ik voor als persoon? Stilaan vielen de puzzelstukjes in elkaar en vonden we onze eigen draai. Op dat moment hadden we echter al personeel in dienst en die aanvaarden een plotse verandering in je manier van leidinggeven niet zomaar. Als ondernemer is verandering deel van je leven, je bent van nature veerkrachtiger. Anderen hebben het daar soms moeilijk mee. In het begin werkten we ook niet altijd met de juiste profielen. Intussen hebben we de juiste match voor het bedrijf gevonden. Daar zijn we allebei enorm dankbaar voor.
Jullie hebben een evenwicht gevonden?
Klopt! Elke maand organiseren we een meeting met het hele het team en één keer per kwartaal gaan we samen brainstormen. Ook als zaakvoerders proberen we minstens elk half jaar te analyseren waar we staan en waar we naartoe willen. Meestal is dat vooral op persoonlijk niveau: “Halen we hier nog voldoening uit?”. Een bedrijf vormt de reflectie van de personen die erachter zitten, maar het is heel makkelijk om je bedrijf je leven te laten leiden. Dat willen we kost wat kost vermijden.
Een sterke visie. Heb je op die manier al belangrijke beslissingen genomen?
Zeker en vast! Zo hebben we beslist dat we op dit moment niet voor meerdere vestigingen gaan. We kiezen ervoor om te groeien op onze manier: in waar we voor staan en in de meerwaarde die we bieden aan de maatschappij. Het is makkelijk om je te laten meeslepen in het verhaal van een tweede vestiging. Daar gaan wij dan heel bewust mee om door ons af te vragen: “Is dit echt wat we willen?”.
Het leven van een ondernemer kan soms eenzaam zijn. Hoe ervaar jij dat?
Met Kobe als partner, vijf vaste medewerkers en heel wat jobstudenten, sta ik er nooit alleen voor. Maar in het verleden was die eenzaamheid er absoluut. Ook al heb je personeel, er blijft steeds toch een zekere scheidingslijn bestaan. Omdat ik verbinding heel belangrijk vind, had ik het daar heel moeilijk mee. Binnen ons huidige team is die verbinding er wel. Toen we drie weken geleden even in een dipje zaten, konden we op zoveel begrip rekenen. Het gevoel dat je gedragen word, is goud waard.
“Elke middag kookt één van onze teamleden. Een hele uitdaging, maar het creëert die verbinding die ik zo belangrijk vind.”
Even iets totaal anders. Heb je een favoriete werkoutfit?
Als ik in workmode ben, draag ik mijn haar in een knot en heb ik een oude trui van papa aan. Wel met een fancy rok eronder om het evenwicht te bewaren! Ik ben daarin vrij nonchalant en durf al eens in een ongepaste outfit op een netwerk-event te verschijnen. (lacht)
En wat schaft de pot als het lunchtijd is?
We koken met het team voor elkaar en iedereen heeft een vaste kookdag. Zo staat er elke middag een verse, plantaardige én glutenvrije maaltijd op tafel. Een hele uitdaging, maar het creëert die verbinding die ik zo belangrijk vind. Bovendien leren de niet-veganistische teamleden de vegan keuken zo beter kennen.
En wat staat er als ontspanning op het menu?
Sport is voor mij de ideale manier om stoom af te laten: van fitness en crossfit, tot yoga en YouTube-filmpjes in de woonkamer. Momenteel zijn we ook druk aan het plannen voor ons huwelijk in september. Daar komt toch heel wat bij kijken! Na een druk 2018 wordt 2019 voor ons het jaar van de persoonlijke ontwikkeling. Onze focus ligt nu op de trouw en ons eigen leven.
Werk je geordend of eerder chaotisch?
Op dat vlak ben ik een echte paradox: enerzijds chaotisch, anderzijds neurotisch. Ik kan heel gestructureerd zijn, maar soms ook helemaal niet. Zo ben ik ook een voorstander van digitalisering, maar zonder mijn papieren agenda sta ik nergens. Hij valt bijna uit elkaar en het zou een ramp zijn, mocht ik hem ooit verliezen. Die papieren agenda is een gewoonte die ik niet afgeleerd krijg.
Gebruik je bepaalde apps of tools?
Ik gebruik de app MinimaList om mijn to do’s en prioriteiten bij te houden. Verder probeer ik alle technologie te stroomlijnen naar één kanaal: mijn mailbox. Sinds een maand heb ik ook alle meldingen van sociale media uitgeschakeld. Dat brengt zoveel rust! Kobe heeft een kanaal over hoe je meer intentioneel in het leven kan staan en inspireert me zo om mijn smartphone bewuster te gebruiken. Dat intentionele probeer ik door te trekken in mijn werktijd én privéleven. Alleen door iets te doen met je volle bewustzijn kan je er het maximum uithalen.
Je studeerde taal- en letterkunde. Welk boek moeten we volgens jou zeker lezen?
Vanuit mijn achtergrond in taal- en letterkunde probeer ik zoveel mogelijk fictie te lezen. Daar kan je minstens evenveel uit bijleren als uit non-fictie. Als het over business-boeken gaat vind ik ‘Werken met hart en ziel’ van Wouter Torfs een aanrader. En ‘Start with why’ van Simon Sinek. Het boek vat mooi samen hoe ik mijn leven probeer te leiden. De ‘waarom’-vraag staat centraal in alles wat ik doe.
“Waardegedreven ondernemen is de toekomst. Om een authentiek en bezield leven te leiden, zijn waarden essentieel.”
Zien we dat ook terug in je levensmotto?
Zeker en vast! Ik probeer zoveel mogelijk naar mijn waarden te leven en dat op alle niveaus door te trekken. Op bedrijfsniveau is waardegedreven ondernemen de toekomst, maar ook op privévlak is het voor mij de rode draad. Om een authentiek en bezield leven te leiden, zijn waarden essentieel.
Wat is de belangrijkste les die je als ondernemer leerde?
Je wordt overstelpt met verwachtingen en adviezen van anderen. Neem daaruit mee wat je wil, maar volg uiteindelijk je intuïtie. Durf te falen en daaruit te leren en neem jezelf en het leven niet te serieus. Zie het als een speelveld, dat maakt alles zoveel leuker.
Wegdromen bij Laura’s desserts zonder schuldgevoel? Volg Madam Bakster dan op Instagram.
